Het jaar 2019 is al even van start gegaan en dat geeft mij even wat tijd om terug te blikken op 2018.

2018 was een turbulent jaar waarin er veel veranderd is voor de collega’s bij AkzoNobel en Nouryon.

In ontelbare gespreksrondes is eerst met AkzoNobel en daarna met AkzoNobel en Nouryon getracht een CAO met een waardevast pensioen voor elkaar te krijgen.

Steeds werd getracht met elkaar in gesprek te blijven maar het was lastig om tegenover een delegatie te zitten die het woord “pensioen” uit het vocabulaire heeft geschrapt.

Dat maakte het op sommige momenten helaas onvermijdelijk om acties te gaan ondernemen.

Dat er in totaal al zo’n € 3 miljard naar het Engelse pensioenfonds is gegaan, staat in schril contrast met het zelfs weigeren van een lening aan het Nederlandse pensioenfonds.

Dat is nog schrijnender als u beseft dat de stortingen in een vrijwel gesloten Engelse pensioenfonds (per maart 2018 nog maar 200 actieve deelnemers ten opzichte van zo’n 49.000 slapers en gepensioneerden) zijn gedaan,

waarvan meer dan 95 % van de gepensioneerden en slapers in de UK profiteren, die nooit bij AkzoNobel gewerkt hebben. Tel daarbij op dat er jaarlijks 3 % is geïndexeerd waarbij de dekkingsgraad uiteindelijk onder de 100 % terecht is gekomen.

Het dekkingstekort van de UK pensioenfondsen is opgelopen tot vele honderden miljoenen British Pounds.

Dan ziet u dat het schermen met de boekhoudregeltjes van IFRS en DC kant nog wal raakt. AkzoNobel heeft een UK-pensioentrauma opgelopen en blokkeerde daarmee elke discussie met het woord “pensioen”

De achterstand van uw pensioenopbouw is in 2018 weer met een paar procent toegenomen tot circa 8,5 % voor AkzoNobel collega’s en 9 % voor Nouryon collega’s. De gepensioneerden lopen nu meer dan 16 % achter.

Daar de voor 5 jaar afgesproken gemiddelde pensioenpremie al enkele jaren te laag uit komt, gaat de financiering van uw pensioenopbouw ten koste van de slapers en gepensioneerden .

De Engelse gepensioneerden hebben in de afgelopen 10 jaar in totaal zo’n 40 % indexatie genoten.

Tijdens het afgelopen jaar hebben beide werkgevers de communicatie van vakverenigingen met de collega’s op diverse momenten gefrustreerd en zijn vele collega’s geïntimideerd.

Tegelijkertijd werd de vakverenigingen aangewreven, dat er maar beperkt draagvlak zou zijn voor de standpunten van de leden van de vakverenigingen.

Mede door het verschil in communicatiemogelijkheden tussen werkgever en vakverenigingen is er bij veel collega’s onduidelijkheid ontstaan over de feitelijkheden van het CAO- en pensioendossier.

Nu ontstaat er een initiatief bij AkzoNobel waarbij AkzoNobel de communicatie naar alle collega’s faciliteert.

Het gaat om het verbreden van het draagvlak voor arbeidsvoorwaardenoverleg waarbij het kennelijk nodig is om speciaal te ontkennen dat het niet een AkzoNobel initiatief en niet een ondernemingsraad initiatief betreft.

Mijn voorkeur gaat uit naar een open en eerlijke communicatie van zowel de vakverenigingen als de werkgevers.

De leden van de VMHP Chemie en Coatings bepalen zelf de te varen koers. Bij de start van het CAO proces vragen we de leden wat zij belangrijk vinden voor de CAO.

Dat brengen we in bij het CAO overleg en de leden stemmen bij gewone meerderheid over het eindresultaat. En hoe meer collega’s zich aansluiten hoe groter het draagvlak wordt.

Er wordt op dit moment nog aan de afronding van beide CAO’s gewerkt. Bij Nouryon gaat het erom keuze voor het delen in de winst te maken en bij AkzoNobel wachten we nog op voorstellen voor de winstdeling.

Bij Nouryon gaat de pensioenwerkgroep van start zodra de CAO met de winstdelingskeuze is afgerond. Het doel van de pensioenwerkgroep is te onderzoeken op welke wijze het pensioenfonds weer waardevast kan worden.

Loek van Driel